قال الامام المَهدی(عج): «أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُم»
«بحارالأنوار ،ج53 ، ص180 ، باب 31»
در تعجیل فرج زیاد دعا کنید که تعجیل فرج، گشایش کار خود شما است.
*****
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به یکی از دوستان خود که از آن حضرت پرسیده بود: آقاجان! قربانتان بشوم, چرا با اینکه ما این همه دعای فرج را می خوانیم شما نمی آیید , فرمودند :"شما که دعای فرج را نمی خوانید! شما دعای سلامتی من را می خوانید (یعنی اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن .... ) شما باید دعای الهی عظم البلاء را زیاد بخوانید."
(امام زمان و سید بن طاووس صفحه238.نجم الثاقب صفحه 480)
انتظار فرج در اسلام از بالاترین عبادات شمرده شده است؛
حضرت علی(ع) از پیامبر روایت کرده که میفرمایند:
«أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[1]
امام زمان (عج)، موعود همه امتهای گذشته است؛ که با ظهورش، زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد. در مفاتیح‌الجنان می‌خوانیم:
«السّلامُ علی المَهدیِّ الذّی وَعَدَ اللهُ عزَّوجلَّ بِهِ الأمَمَ، أن یَجمَعَ به الکَلِمَ و یَلُمُّ به الشَّعَثَ و یَملأَ بِهِ الأرضَ قِسطَاً و عَدلاً و یُمکِّنَ لَهُ و یُنجِزَ بِهِ وعدَ المُؤمنِینَ»[2]
سلام بر مهدی، کسی که خداوند وعده او را به همه امّتها داده که عقاید مردم را به وجود او جمع کند و مردم را از تفرقه برهاند و به‌وسیله او زمین را از عدل و داد پر کند و همه از او تمکین کنند و وعده خدا به عزّت مؤمنین به تحقّق یابد.
از امام صادق(ع) روایت شده که: هرکس از شما در حال انتظار فرج امام زمان(عج) بمیرد، مانند کسی است که همراه قائم(عج) در خیمه او است. در ادامه این روایت آمده که امام صادق(ع) بعد از لحظهای درنگ فرمودند: بلکه مانند کسی است که همراه آن حضرت، شمشیر به‌دست، با دشمن بجنگد. در ادامه میفرماید: «لا وَالله إلاّ کمَن إستَشَهدَ مع رسولِ اللهِ» نه چنین است، سوگند به خدا، مگر مانند کسی که در رکاب رسول خدا شهید میشود.[3] از امام صادق(ع) سؤال شد که آیا قائم متولد شده است، امام در جواب فرمود نه و من، اگر زمان او را درک میکردم، تمام طول زندگیم را، در خدمت میبودم.[4]
آری انتظار فرج از برترین عبادتها است و هرکسی موظّف است که برای تعجیل در فرج امام زمان دعا کند و در هر لحظه و هر کاری به فکر آن حضرت باشد و کاری انجام ندهد که قلب نازنین آن حضرت از او ناراضی و ناخشنود باشد.
[1]. محمد بن بابویه قمی، شیخ صدوق؛ کمال‌الدین و تمام‌النعمه، قم، دارالکتب الاسلامیه، 1395، چاپ دوم، ج1، ص287.
[2]. قمی، شیخ عباس؛ مفاتیح‌الجنان، مهدی الهی قمشهای، قم، ارم، 1382، ص1029.
[3]. قمی، شیخ عباس، نگاهی به زندگانی چهارده معصوم، محمد محمدی اشتهاردی، قم، ناصر، 1372، ص577.
[4]. مجلسی، محمدباقر؛ بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، 1404هق، ج51، 148، باب 6.
اللهم عجل لولیک الفرج
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
